Hallo België!

Zoals jullie vorige keer hebben kunnen lezen, hadden Astrid en Molly wat tegenslag op stage.
Dinsdag zijn we aan onze tweede week begonnen, meteen met de nacht. Tot onze verbazing vertrouwden de vroedvrouwen ons eindelijk! We hebben die nacht ELK vijf bevallingen gedaan. We waren in de wolken! :-)
Dankzij het vele werk is de nacht snel voorbij gegaan en hebben we de ochtend erna goed kunnen slapen. 
Astrid haar laatste bevalling is goed verlopen maar bij de eerste zorgen van de baby ontdekten we plots dat de baby een spina bifida (open ruggetje) had, we riepen de vroedvrouw erbij om dit vast te stellen en moesten de baby haar afwijking aan de mama gaan tonen. Zoals we hier van de vrouwen al gewoon zijn, reageerde ze hier heel rustig op, ze moeten zich hier sterk houden! 
Voor de rest is alles die nacht vlot verlopen!

Na een dagje rust hadden we terug de dagshift. Deze was heel kalm, wat we wel jammer vonden na onze drukke nacht! Enkel Molly heeft toen een bevalling kunnen doen. Om onze tijd wat te doden hebben we een uurtje middagpauze genomen en zijn we kip met rijst gaan eten in de cafetaria van het ziekenhuis. De cafetaria loopt vol katten die naar eten vragen, we hebben dan ook onze overschotjes kip aan de diertjes gegeven!
De dag erop moesten we terug werken en helaas was het weer een kalme dag op de verloskamer. Er waren wel een vijftal vrouwen in de salle d'expectantes maar deze bleken duidelijk niet in arbeid te zijn maar
genoten van een gezellig onderonsje! Astrid heeft een bevalling kunnen doen! :-)
We hebben ook een episiotomie (knip) en een scheur kunnen hechten. Dit was heel leuk want we hebben het onder ons twee kunnen doen waardoor we elkaar goed konden helpen, want het was geen eenvoudige scheur!
Tijdens het hechten heeft Molly zicht geprikt met de hechtnaald! Wéér paniek! Omdat Sophie ook al twee keer paniek had gehad reageerden ze in het ziekenhuis al wat rustiger. Molly én de vrouw kregen een HIV-test en ze waren allebei negatief, OEF!

We hebben nu allebei 33 bevallingen gedaan, nog 7 te gaan (minstens).

'Savonds thuisgekomen moesten we niet meer lang wachten om de vrienden van Liesa te gaan halen aan het station. Het was leuk om mensen uit ons belgenland te ontvangen! 
Zaterdag zijn we naar de hoofdstad Rabat gegaan maar daarover vertelt Liesa uiteraard nog meer! :-)

Morgenvroeg terug op stage en hopelijk veel werk zodat de dag snel voorbij gaat en we 'savonds nog gezellig thuis kunnen  zitten met ons bezoek!

KUS

Astrid & Molly

Hallo iedereen,

dinsdag zijn we (Liesa en Sophie) begonnen aan een nieuwe reeks stagedagen. Het was een zeer drukke dag met veel bevallingen en nog iets meer baby's :p Zo hebben we een tweeling bevalling gezien. Sophie stond naast de vrouw om haar te ondersteunen. Wanneer het hoofdje van de eerste baby eruit was vloog het vruchtwater in het rond, helemaal over Sophie haar gezicht en kleren. Gelukkig was haar mond toe!! De baby ging niet goed, er was een lange reanimatie nodig om hem te redden. De tweede baby ging veel beter.

De volgende 2 bevallingen gingen veel te snel. De eerste was een prematuurtje. Toen we nog het infuus aan het prikken waren deed de vrouw teken dat de baby kwam. De baby VLOOG eruit, gelukkig dat Sophie haar hand nog juist kon zetten zodat de baby niet op de grond viel. Maar alles was ok.
Bij de tweede snelle bevalling had Sophie niet genoeg tijd om haar handschoenen aan te trekken. Resultaat: bevalling moeten doen zonder handschoenen! Later merkte ze dat ze wondjes had op haar handen. Na een skype-gesprek met onze leerkracht moesten we terugkeren naar het ziekenhuis voor een HIV-test van de vrouw. We moesten de volgende dag terugkomen aangezien ze dit 's avond niet konden doen. STRESSEN voor Sophie!!!!

De volgende dag waren we om 8u stipt aan het ziekenhuis om de test te laten uitvoeren. Ze deden hier ZEER moeilijk over, problemen met "beroepsgeheim" (belachelijk!!!). Uiteindelijk werd de test na 6 uur afgenomen. Zowel de vrouw als Sophie hadden geen HIV, OEF!!!!!
Hierna richting huis om het goede nieuws door te geven aan de school en familie.

Donderdag hadden we nacht-shift. Het begon zeer kalm met niet veel volk. Wel een probleem, ze waren aan het werken aan de elektriciteit dus meer dan de helft van de verloskamer was te donker om in te werken.
De eerste bevalling van de nacht was voor Liesa. Een mooie bevalling, een goed begin van de nacht.

Vanaf 2u zijn de vroedvrouwen gaan slapen dus stonden we daar helemaal alleen voor een volle verloskamer en zonder materiaal. De vroedvrouwen hadden de kast met materiaal op slot gedaan voor ze gingen slapen. Het werd een super drukke nacht met elk 5 bevallingen, veel hechtingen dus :) Hiermee kwam Sophie aan haar 40ste bevalling. JEEEEEEEEEEJJJJ! 
Deze bevalling was niet zoals gepland. We hadden gezien dat de vrouw een zeer dikke buik had. We dachten meteen aan een zeer grote baby of meerdere baby's. Uiteindelijk werd tijdens de bevalling duidelijk dat de vrouw zeer veel vruchtwater had. Toen Liesa de baby aan het afdrogen was zag ze meteen dat er iets mis was met de baby. We hebben meteen de vroedvrouw geroepen. De baby had een malformatie van het aangezicht. De oogjes stonden veel te dicht bij elkaar en er was maar 1 neusgat. We hebben dan samen met de vroedvrouw de baby getoond aan de vrouw en uitleg gegeven. Maar er was nog meer slecht nieuws, Sophie had vruchtwater in haar ogen gekregen, weer een HIV-testje dus, waardoor Sophie pas om 10u30 thuis was en kon gaan slapen.

Vrijdagavond kwamen Liesa haar vrienden toe. Vandaag hebben we dan allen samen Rabat, de hoofdstad, bezocht. 's Middags hebben we aan het strand gegeten in het zalig zonnetje met zicht op zee. Iedereen lekkere vis. Jammie!

Wat we morgen gaan doen is nog een raadsel, dus blijf zeker onze blog lezen! :)

Dikke kus,
Liesa en Sophie

Hallo allemaal!

Dinsdag hebben we ons geïnstalleerd in ons appartement en zijn we op de thee gegaan bij onze huisbazin. 
We werden daar zeer hartelijk ontvangen. Ze hadden speciaal voor ons een volledige tafel gebak en koekjes klaargemaakt. Ook werd er heerlijke muntthee geserveerd. Het was zeer gezellig en we zijn daar dan ook drie uur gebleven. 
De dag erop was het alweer tijd om op stage te gaan. 

Woensdag dag begonnen Astrid & Molly met hun stage:
De dag was goed begonnen want Molly had in de voormiddag al een bevalling gedaan. In de namiddag werd het wat rustiger en hebben we ons bezig gehouden met het knuffelen van baby's. 
De vroedvrouwen waren niet echt vriendelijk en we voelden ons genegeerd. Die dag hebben we niet veel meer kunnen doen. Later werd duidelijk waarom: de vroedvrouwen waren niet opgezet met het feit dat we nederlands spraken tegen elkaar en ze hadden onderling beslist dat we niets meer mochten doen. Zij dachten namelijk dat we over hun aan het praten waren, terwijl dit uiteraard niet zo was. 

De volgende dag begonnen we terug met volle moed, en met een nieuw team vroedvrouwen. Snel hadden we door dat het nieuws over ons doorgegeven was aan de andere ploegen dus we kregen weer geen kansen, terwijl we duidelijk gevraagd hadden wat en hoe we dingen moesten doen. Als antwoord kregen we dat we geen bevallingen mochten doen. Nadat we hen duidelijk hadden gemaakt dat we in Marokko zijn om onze 40 bevallingen te kunnen halen mochten we elk 1 bevalling doen. 

De volgende nacht werkten we met dezelfde ploeg. De nacht heeft zeeeeeeeeer lang geduurd aangezien dat Astrid haar eerste bevalling pas om 5u 's ochtends mocht doen. Verder hebben we die nacht de uren afgeteld. We vinden heel jammer dat de stage zo verloopt want wij zijn super gemotiveerd om te leren en te werken. En in ziekenhuis zijn er minstens 40 bevallingen per 24u, dus er is eigelijk werk genoeg. 
Morgen hebben we nacht met dezelfde ploeg en we gaan nog eens proberen om uit te leggen dat er misverstanden zijn gebeurd. Hopelijk volgende keer beter nieuws!!!

Woensdag nacht begonnen Sophie & Liesa met hun stage:
Na de leuke stagedag maandag hadden we er echt zin in. De nacht was met een andere ploeg. Bij aankomst mocht Liesa meteen een bevalling doen. Nadien kwam een van de vroedvrouwen bij ons om te zeggen dat we geen nederlands mochten praten tegen elkaar. Omdat Molly en Astrid tijdens de dag dit ook gedaan hadden en hierdoor dachten de vroedvrouwen dat ze over hun aan het roddelen waren. Wij hebben uitgelegd dat ze dit totaal niet zo bedoelden. Het was een vriendelijk team en de nacht ging snel vooruit. Het was een drukke nacht en om 2u hadden we elk al 3 bevallingen kunnen doen. Toen viel het even stil en zijn we wat gaan rusten in de zetel en hebben we films gekeken. Om 6u kwam er weer wat meer leven in de verloskamer en hebben we elk nog 1 bevalling kunnen doen. Het was dus een leuke en leerrijke nacht. We hebben ook veel mogen hechten, Liesa heeft vijf vrouwen mogen hechten en Sophie twee. We hebben er dus al veel op kunnen oefenen.

Vrijdag hadden we de dagshift met dezelfde ploeg van maandag. Het was niet zo een drukke dag op de verloskamer. Maar we hebben toch elk 2 bevallingen kunnen doen. De vroedvrouwen waren zeer vriendelijk. 's Middags mogen we altijd gaan eten op stage. Het was couscous, jammie! We hebben die dag ook veel baby's kunnen opvangen en verzorgen. In de salle des expectantes hebben we harttonen beluisterd en vaginale onderzoeken gedaan. Ze hebben hier niet veel materiaal om harttonen te beluisteren, slechts 1 toestel. Dus moeten we veel harttonen beluisteren met de pinard. Hier hebben we dus ook al veel op kunnen oefenen.

Zaterdag hadden we de dagshift samen met de ploeg waar we onze nacht mee gedaan hebben. Bij aankomst zaten de vroedvrouwen van de nachtploeg nog in de verloskamer. Het is hier blijkbaar de gewoonte om minstens 1u te laat te komen voor de dagshift. Daar zaten we dan anderhalf uur zonder werk naar kungfu panda te kijken in het frans. Omdat we hier dus blijkbaar geen nederlands mogen spreken was het anderhalf uur stil :p
Toen kwam er opeens een vrouw op volledige ontsluiting binnen. Het hoofdje was al zichtbaar. 1 vroedvrouw van de dagshift was juist toegekomen maar nog niet omgekleed. Liesa mocht de bevalling alleen doen. Dus daar stonden we dan helemaal alleen op de verloskamer de bevalling te doen, super goed gedaan van ons!
Voor de rest was het een redelijk rustige dag. Sophie heeft nog twee bevallingen kunnen doen en we hebben een paar vrouwen kunnen hechten. Alsook baby's kunnen opvangen. Het was een lange dag en we waren zeer moe na zo een drukke werkweek. We waren dus zeer blij dat het eindelijk weekend was!

Gisteren zijn we met zen allen Kenitra gaan ontdekken. Wat een verschil met Marrakech! Het is hier veel rustiger en er is ook veel minder te doen. Eerst zijn we naar de medina geweest, dit is zeer vergelijkbaar met de Rue de Brabant in Brussel. Eindelijk (na een maand zoeken in de soeks in Marrakech) heeft Molly ballerina's gevonden! Omdat hier niet veel te zien was hebben we de taxi genomen naar het strand. Eenmaal toegekomen zijn we eerst iets gaan eten. We hadden zin in lekkere verse vis. Het viel een beetje tegen. Hierna hebben we een lange strandwandeling gemaakt waar we nog wat meer werden aangestaard… Het was mooi weer maar wel veel wind. 

De huisbazin haar dochter is hier nu in de keuken typisch marokkaans eten aan het klaarmaken voor een ganse week. Het ruikt hier al super lekker, we hebben er al zin in!

Vanaf morgen begint de werkweek weer dus we zullen jullie op het einde van de week weer veel kunnen vertellen!

Groetjes,
Van ons allemaal

Onze laatste dagen in Marrakech hadden we vrijaf. Dit hadden we zo geregeld omdat Molly haar papa en zijn familie langs kwam. En Liesa haar zus en beste vriendin (Riet) op bezoek kwamen. 
Donderdag zijn we samen met Liesa haar bezoek naar een aquapark gegaan omdat het 30 graden was. 
Dit was echt super leuk en we hebben er echt van genoten! Het aquapark maakte deel uit van een hotel. We hebben 's middags kunnen meegenieten van een uitgebreid buffet.

De dagen daarop hebben we samen met ons bezoek Marrakech nog wat verkend. En vrijdag zijn we allemaal samen nog eens op de Jamaa el fna gaan eten, super lekker en gezellig! We gaan Marrakech nog missen.
Zondag vertrok ons bezoek jammer genoeg al. In de namiddag vertrokken we gepakt en gezakt met de trein richting Kenitra. Na een lange reis van 5 uur kwamen we om 21 uur aan in het station van Kenitra.
Onze huisbazin wachtte ons op en samen zijn we naar ons appartement vertrokken. 

Bij aankomst waren we blij verrast, ons appartement is nog mooier en groter dan op de foto's. Veel van Kenitra hebben we nog niet kunnen zien want deze ochtend vertrokken we al op stage. Nadat onze papieren in orde waren konden we weer aan een nieuw avontuur beginnen. Er waren geen studenten en veel bevallingen, we hebben dan ook elk meerdere bevallingen kunnen doen! Sophie heeft zelfs een tweeling ter wereld gebracht. Het was dus echt een zeer leuke dag en het waren ook lieve vroedvrouwen! Morgen een dagje Kenitra ontdekken en woensdag beginnen we er weer aan!

Kenitra is een veel kleinere stad als Marrakech. En ook veel rustiger. We gaan toch even moeten wennen aan de rust. Marrakech zullen we nooit vergeten want dit was echt een super leuke stad.

Nu zijn we uitgehongerd, want we hebben nog bijna niets gegeten. Dus gaan we jullie laten en gaan we op restaurant hier beneden!

Kusjes van ons

Zoals Sophie al vermeld heeft zijn Molly en Liesa vrijdagavond Esther (onze stagebegeleidster) gaan ophalen op de luchthaven. We keken allemaal erg uit naar haar bezoek. Die avond hebben we nog vele verhalen verteld en het nog gezellig gemaakt.

Zaterdag hebben we haar de stad laten zien. We zijn naar Jamaa el fna gegaan en daarna zijn we de soeks ingetrokken. In de namiddag zijn we in de nieuwe stad iets gaan eten. Het was dus een super toffe toeristische dag!

Zondag begonnen Molly en Liesa aan hun drie laatste dagen op de verloskamer. We waren super blij dat Esther meekwam in de hoop om zo meer kansen te krijgen. De eerste bevalling van Molly was meteen een traumatische ervaring, ook voor Esther. De vrouw was zeer angstig en de dokters en vroedvrouwen riepen de hele tijd op haar. Molly heeft uiteindelijk toch de bevalling kunnen doen. We hebben ook nog andere bevallingen kunnen doen, episiotomies (knip) geplaatst en gehecht. En dit allemaal samen met Esther, het was super leuk en leerrijk om samen met haar te kunnen werken. 

Maandag waren er veel studenten in de voormiddag waardoor we niet zo veel werk hadden. Esther kwam toe tijdens onze middagpauze. Samen hebben we weer bevallingen kunnen doen en volledige episiotomies gehecht. Toen we naar huis gingen vonden we het jammer dat het al de laatste dag was dat we met haar konden werken. Het is dan ook de leukste en beste leerkracht ter wereld! 's Avonds zijn we nog iets gaan drinken met Gabrielle (de vrouw die onze stage hier in Marokko geregeld heeft) dit was gezellig. Daarna zijn we met ons vijf een welverdiende pizza gaan eten hier op het domein. 

Deze ochtend moest Esther alweer vertrekken naar onze collega studenten in Taroudant. Molly en Liesa vertrokken voor hun laatste dag richting het ziekenhuis. Jammer, er waren weer zeer veel studenten. Toch hebben we initiatief kunnen nemen en hebben we de arbeid van een vrouw opgevolgd. Toen had ze opeens volledige ontsluiting. Molly zette haar klaar om de bevalling te doen en Liesa liep om de vroedvrouw. Wanneer ze toekwam was ze boos tegen Molly omdat ze 'niet gevraagd had of ze de vrouw mocht aanraken' (!!!) Dit moet hier nooit en we hadden de voorbije dagen al gemerkt dat het een boze vroedvrouw was.

Bij het ophalen van onze eindevaluatie bij de hoofdvroedvrouw heeft Molly dit voorval uitgelegd. De hoofdvroedvrouw riep er meteen de vroedvrouw in kwestie bij. Deze kon natuurlijk haar ongelijk niet toegeven en bleef maar gemeen doen tegen ons. Opeens mochten we dan een pathologische arbeid opvolgen van haar. Dit waren we zeker niet van plan om te doen omdat dit zeer louche aanvoelde. Karima (de hoofdvroedvrouw) zei dat we naar huis mochten gaan omdat de vroedvrouw in kwestie toch nog de volledige dag boos zou doen zonder reden. 

Dit hebben we dan ook gedaan nadat al onze papieren in orde waren. We hebben alle vier een zeer goede evaluatie gekregen. Toen we thuis kwamen hadden Sophie en Astrid medelijden met ons en zijn we samen naar de Mc Donalds getrokken. We hadden nood aan comfortfood!

Zo dadelijk vertrekken Sophie en Astrid naar stage voor hun laatste nacht! Wij hopen op veel werk voor hun! 
Nu nog een paar dagen de toerist uithangen en familie bezoekjes krijgen. En dan vertrekken we zondag naar Kenitra voor ons volgend avontuur. Wij kijken er alvast naar uit!

Dikke knuffels,
Molly & Liesa

Hallo iedereen,

vorige donderdag konden we de eerste bezoekers welkom heten in ons appartementje in Marrakech. Danny en Isabelle (schoonouder van Sophie) waren zeer onder de indruk van het drukke Marrakech. Het is toch iets anders dan bij ons in België :-) Na de bagage af te zetten in hun super mooie Riad (soort Bed & Breakfast hier in Marokko) zijn we naar het Jamaa el Fna plein getrokken om de Marokkaanse sfeer op te snuiven. Daarna door de soeks gewandeld waar ze typisch Marokkaanse babouchen (sloefen) hebben gekocht. Enkel het afdingen van de prijs was wat moeilijk :-)


Vrijdagavond konden we weer naar de luchthaven om de tweede bezoeker te verwelkomen. Esther (onze leerkracht) kwam onze stageplaats, Marrakech en vooral ons bezoeken. 


Zaterdag hebben we de leukste plaatsen van Marrakech getoont aan onze bezoekers en zijn we allen samen gaan eten 's avonds op het Jamaa el Fna plein. Vanaf 17u veranderd het plein in 1 groot restaurant met allemaal kleine kraampjes om te eten. Nog nooit had het typisch Marrokaans eten ons zo gesmaakt! 
Na het eten was het tijd om afscheid te nemen van Danny en Isabelle die zondag (te) vroeg terug gingen naar België.


Zondag begonnen we weer aan onze reeks stagedagen. Molly en Liesa hadden de dag-shift. Esther is rond 12 uur ook vertrokken richting ziekenhuis om samen met hun te werken. Meteen was het duidelijk dat "notre professeur" er was. Alle vroedvrouwen waren opeens super vriendelijk en we mochten veel meer doen. 

De nacht-shift was dan voor Astrid en Sophie. Na 3 uur werken hadden we elke al 2 bevallingen mogen doen, deze zijn allemaal goed verlopen. Sophie heeft zelf met hulp van de vroedvrouw en Esther een episiotomie gehecht!
Wat later kreeg Sophie te horen dat er naast haar een vrouw lag met een meerling en gebroken vliezen. Geen 2, geen 3 maar wel 5 baby's! Bleek wel dat er al 1 kindje geboren was. De vrouw was nog maar 22 weken zwanger dus de baby had weinig tot geen kans om te overleven. De vrouw zelf wist niet zo goed wat er haar te wachten stond. Ze was zeer verdrietig omdat ze al 1 kindje verloren had maar wel blij dat ze de andere 4 kindjes kon houden. Van de gynaecologen kregen wij te horen dat de vrouw al op 10 cm ontsluiting stond en dus dat ze zou moeten bevallen van al haar baby's. De vrouw kreeg dan een infuus om haar contracties te stimuleren. Ze dacht dat dit was om de contracties en de pijn tegen te gaan. Niemand had haar verteld wat waar te wachten stond. We waren hier alle drie zo van gedaan dat we een hele tijd bij haar zijn gebleven. Ook na haar bevalling zijn we twee uur bij haar gebleven en hebben we haar haar baby's getoont. De vrouw sprak zeer goed engels waardoor we zeer goed konden praten met elkaar en haar goed ondersteunen. Het waren zeer emotionele momenten voor ons allemaal waar we nog een hele nacht aan hebben gedacht.

Hierna was het al 3 uur 's nachts dus zijn we Esther gaan afzetten aan de taxi richting appartement. Astrid en Sophie hebben die nacht nog elk 2 bevallingen gedaan waarmee dat we dus op een totaal komen van 4 bevallingen elk, een record!

Volgende dagen gaan we nog op stage. Verslagen volgen nog!

Dikke kus,
Sophie

Op weg naar onze eerste nacht begon het al goed. We zaten in de taxi en opeens reed er een auto op ons in. Onze taxi chauffeur stapte uit en begon ruzie te maken met de man die ons had aangereden. Wij al direct aan het stressen dat we te laat zouden komen. Na enkele minuten ruzie stapte onze chauffeur weer in en reden we verder. Een bluts meer of minder maakt hier echt niets uit en een aanrijdingsformulier kennen ze hier duidelijk ook niet!

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis konden we beginnen met onze nacht shift. Molly heeft samen met de dokter een bevalling kunnen doen, daarna heeft Liesa een bevalling kunnen doen. Deze waren beiden zonder complicaties verlopen. Later op de nacht heeft Molly samen met de vroedvrouw een bevalling kunnen doen van een dood kindje van 22 weken oud. Dit was zeer speciaal om te doen maar zeer leerrijk! De vrouw was ook zeer emotioneel waardoor wij het zelf ook moeilijk hadden, we hebben haar de hele tijd gesteund en haar hand vastgehouden. Vanaf 4uur viel het stil en kregen we onze klop. We hebben dan nog de zieke kindjes op de neonatale melk gegeven en geknuffeld. Daarna was het wachten tot het 8uur werd en we konden vertrekken naar huis.

De tweede nacht waren er weer zeer veel studenten (ongeveer 10) waardoor we weer niet zo veel werk hadden. Liesa heeft toch één bevalling kunnen doen. Voor de rest was het die nacht zeer rustig en hebben we ons nuttig gemaakt waar we konden. 

De laatste nacht vertrok Liesa al misselijk naar stage. De nacht begon goed want de vroedvrouwen waren vriendelijk en we mochten elk een vrouw opvolgen en daarna de bevalling doen. Maar toen werd Liesa nog misselijker, gelukkig kon ze nog net op tijd naar buiten lopen om over te geven. Het was duidelijk dat onze shift hierdoor eindigde. Molly vroeg aan de vroedvrouw of we naar huis mochten, we moesten eerst naar de dokter in het ziekenhuis voor we mochten vertrekken.
Na een halfuurtje wachten stonden er plots 5 dokters voor Liesa klaar. Na een klein onderzoekje was de diagnose snel gesteld: een buitenbaarmoederlijke zwangerschap…

We hebben meermaals herhaald dat Liesa NIET zwanger is en dat ze gewoon iets verkeerd zou gegeten hebben. Toch wouden ze een echo doen voor de zekerheid. Natuurlijk bleek Liesa niet zwanger te zijn. Blijkbaar vonden ze dit niet genoeg om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap uit te sluiten. Er moest nog een bloedafname gebeuren. Gelukkig mocht Molly deze doen, want na alles wat we hier al gezien hebben, hebben we niet zo veel vertrouwen in de andere studenten. 
Resultaat: 60euro kwijt voor één keer over te geven… En dit grapje heeft ook 3uur geduurd, terwijl Liesa gewoon in haar bed moest gaan liggen. Vandaag is het al veel beter en kunnen we er al eens goed mee lachen.

Vrijdag komt onze leerkracht naar hier om samen met ons te werken en Marrakech te verkennen. 
Dus morgen op het programma: de was en de plas doen zodat we haar in een proper appartement kunnen ontvangen :p

Dikke kus, 
Molly & Liesa

Hallo iedereen,

de voorbije twee dagen hadden we geen stage dus was het tijd om wat meer van Marrakech te ontdekken. 

Eergisteren zijn we naar het nieuwe deel van de stad gereden met de taxi. Dit is het moderne Marrakech met vele winkels, mooie boutiqueskes en toffe bars. Op aanraden van Islane en Sara, de meisjes die vorig jaar naar Marokko zijn gegaan, zijn we gaan eten in Café O2. Mmmmm de kaart alleen al zag er super lekker uit! Alle vier hebben we een vers geperst fruitsapje gedronken en een pastake gegeten. Het beste dat we hier tot nu toe al gegeten hebben!
Na het eten zijn we door de ville nouvelle gewandeld en nog een terraske gaan doen waar we een fleske rosé hebben ontkurkt :)


Gisteren zijn we dan teruggekeerd naar de ville nouvelle waar we de Majorelle tuin zijn gaan bezoeken. Deze tuin is toegankelijk voor publiek sinds 1947. Het was een mooie maar zeer korte wandeling langs prachtige palmbomen en reusachtige cactussen. 


Hierna gingen we te voet terug naar het centrum van de ville nouvelle. Het was zeer warm, 20 graden in de schaduw, zalig! Zomerse temperaturen = IJSJE!!! Dus zijn we dan maar weer op een terrasje gaan zitten voor een heerlijke verse fruitsap, een virgin Mojito voor Molly en voor iedereen een grote coupe ijs! Da was ECHT lekker :)

Vandaag een rustige dag want Liesa en Molly moeten vannacht weer aan het werk. Ook hebben we juist ontdekt dat ons warm water op is en we kunnen de huisbazin niet bereiken, olala da wordt leuk :-p 

Bekijk zeker onze foto's hieronder! 

Kus,
Sophie