Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis konden we beginnen met onze nacht shift. Molly heeft samen met de dokter een bevalling kunnen doen, daarna heeft Liesa een bevalling kunnen doen. Deze waren beiden zonder complicaties verlopen. Later op de nacht heeft Molly samen met de vroedvrouw een bevalling kunnen doen van een dood kindje van 22 weken oud. Dit was zeer speciaal om te doen maar zeer leerrijk! De vrouw was ook zeer emotioneel waardoor wij het zelf ook moeilijk hadden, we hebben haar de hele tijd gesteund en haar hand vastgehouden. Vanaf 4uur viel het stil en kregen we onze klop. We hebben dan nog de zieke kindjes op de neonatale melk gegeven en geknuffeld. Daarna was het wachten tot het 8uur werd en we konden vertrekken naar huis.
De tweede nacht waren er weer zeer veel studenten (ongeveer 10) waardoor we weer niet zo veel werk hadden. Liesa heeft toch één bevalling kunnen doen. Voor de rest was het die nacht zeer rustig en hebben we ons nuttig gemaakt waar we konden.
De laatste nacht vertrok Liesa al misselijk naar stage. De nacht begon goed want de vroedvrouwen waren vriendelijk en we mochten elk een vrouw opvolgen en daarna de bevalling doen. Maar toen werd Liesa nog misselijker, gelukkig kon ze nog net op tijd naar buiten lopen om over te geven. Het was duidelijk dat onze shift hierdoor eindigde. Molly vroeg aan de vroedvrouw of we naar huis mochten, we moesten eerst naar de dokter in het ziekenhuis voor we mochten vertrekken.
Na een halfuurtje wachten stonden er plots 5 dokters voor Liesa klaar. Na een klein onderzoekje was de diagnose snel gesteld: een buitenbaarmoederlijke zwangerschap…
We hebben meermaals herhaald dat Liesa NIET zwanger is en dat ze gewoon iets verkeerd zou gegeten hebben. Toch wouden ze een echo doen voor de zekerheid. Natuurlijk bleek Liesa niet zwanger te zijn. Blijkbaar vonden ze dit niet genoeg om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap uit te sluiten. Er moest nog een bloedafname gebeuren. Gelukkig mocht Molly deze doen, want na alles wat we hier al gezien hebben, hebben we niet zo veel vertrouwen in de andere studenten.
Resultaat: 60euro kwijt voor één keer over te geven… En dit grapje heeft ook 3uur geduurd, terwijl Liesa gewoon in haar bed moest gaan liggen. Vandaag is het al veel beter en kunnen we er al eens goed mee lachen.
Vrijdag komt onze leerkracht naar hier om samen met ons te werken en Marrakech te verkennen.
Dus morgen op het programma: de was en de plas doen zodat we haar in een proper appartement kunnen ontvangen :p
Dikke kus,
Molly & Liesa